We zitten in de broesse!

Dag 7 – woensdag 11 februari

Vandaag worden we redelijk vroeg wakker. We verfrissen ons, eten wat en wachten buiten op Kenny. Om 8u komt hij aan en we wandelen richting markt. We kopen wat brood en gaan richting weeshuis. Het lijkt opnieuw een regenachtige dag te worden. Lichte regen, veel bewolking, niet te warm. De kindjes zijn opnieuw dolblij ons te zien. Ze zijn echt zo dankbaar. Ze houden er bovendien van om op onze arm te drukken om daarna een wit plekje tevoorschijn te zien komen. 't Is grappig. Bovendien zijn ze ook gefascineerd door onze lange, niet kroezelige haren. De maten van de kinderen worden deze morgen ook genomen. Ze hebben dringend nood aan nieuwe kleren, schooluniformen en schoenen. Wij gaan het weeshuis hierin proberen steunen met het geld dat we hebben ingesteld. Gisteren vernomen we immers van Kenny dat enkele kinderen niet naar de les mochten omdat ze geen schoenen hadden of omdat deze stuk waren. Ongelofelijk! In de voormiddag zijn er ongeveer 28 kindjes, we beginnen Chinese voetbal. De kinderen vinden het heel tof. Daarna spelen we een kwartetspel waarbij de weeskindjes moeten proberen om 4 verschillende voorwerpen te verzamelen van dezelfde kleur uit verschillende hoeken op het grasveld. Het is een heel gedoe om alles goed uit te leggen... Soms snapt Kenny het zelf ook niet en dan vertaalt hij het verkeerd in het Bemba. Uiteindelijk doen we het voor en alles blijkt goed te lukken met de kleine groep. De kinderen gingen er helemaal in op. De regenbui verplicht ons echter om verder binnen te werken. We besluiten dan maar om een dominospel te spelen met eenvoudige rekenspelletjes. Na de speluitleg verdelen we de kids in twee groepen die het tegen elkaar moeten opnemen. De winnaar is die groep die het eerst zijn volledige dominospel correct kan maken. Het lukt de kinderen redelijk goed. Verder doen we ook nog andere kleine competitietjes rekenen. Het valt op dat veel kinderen moeilijkheden hebben met eenvoudige rekensommen. Ze zijn alles behalve geautomatiseerd! Bij ons zijn de tafels van vermenigvuldiging er als het ware ingeramd, de kinderen kunnen amper rekenen boven de 20 (hun vingers en tenen gaan niet zo ver). In de namiddag gaan we verder met ongeveer 17 kinderen en we spelen jungle speed. Dit was wat moeilijker... de kaarten zijn heel tricky en velen lieten hun vangen. Wel grappig. Verder spelen we het dominospel en we maken ook rekensommetjes met 3 dobbelstenen. De kinderen zijn hier niet mee vertrouwd, ze moeten echt nog elke stip tellen die de dobbelsteen telt. Het valt op dat er enkele kinderen toch een achterstand hebben. We gaan proberen hier de komende weken aan te werken. Verder spelen we ook nog de Afrikaanse versie van tikkertje, en een landenspel waar ik nog steeds de bedoeling niet goed van snap. Een van de volgende dagen gaan we zeker nog enkele scholen bezoeken om te observeren wat de manier van rekenen en leren is opdat we hier een beter zicht op krijgen. We krijgen ook de mogelijkheid om in het ziekenhuis te werken, maar dat zien we nog wel. Wanneer we terug in het guesthouse aankomen eten we een boterham met mayonnaise, tomaat en komkommer. Mmmmm! Das een goed aanwinst! Verder maken we rekenwerkblaadjes voor de kinderen morgen met eenvoudige rekensommetjes (optellen, aftrekken, vermenigvuldigingen en delingen). We maken ook een groot honderdveld zodat de kindjes een duidelijk zicht krijgen op de getallen en hun onderliggende structuur. Bovendien schrijven we splitsingen uit zodat het voor de kindjes gemakkelijker is om rekensommen te maken vb. 15+7=15+5+2=20+2=22. kenny komt ook nog eens langs met een Cdrommetje met de gegevens van de weeskinderen. We gaan deze een dezer dagen ook eens moeten wegen en meten. We kruipen alweer redelijk vroeg in onze nest, twas een vermoeiende dag.



Dag 8 – donderdag 12 februari
Vandaag vertrekken we rond 8u naar het weeshuis. Zonder Kenny, want hij moet werken in het ziekenhuis. We beginnen met enkele rekenlessen. We leggen hen het 100veld uit, iets waar ze nog niet vertrouwd mee zijn. Daarna leggen we eenvoudige principes van het splitsen uit, zodat rekenen eenvoudiger kan verlopen. De kinderen hebben hier nog nooit mee gewerkt. Ze rekenen altijd op hun handen, voeten, of met streepjes. Het is ook daarom dat niets geautomatiseerd is. Wanneer ze 8 moeten tellen, tellen ze nog steeds op hun handen en weten ze nog altijd automatisch dat er 5 vingers aan één hand zitten... Moesten ze morgen maar 4 vingers hebben, ze zouden het nog niet beseffen! Vervolgens delen we de groep in 3 kleinere groepjes op om alles beter in te oefenen. Op deze manier krijgen wij ook een beter zicht op de vaardigheden van elk kind individueel. Zo kunnen wij de kinderen er uit pikken die de komende weken meer begeleiding zullen nodig hebben. Verschillende kinderen hebben moeite met het schrijven van de juiste cijfers (14=41 of een 7 wordt in spiegelbeeld geschreven, enz). Na deze inleidende oefeningetjes geven we de kinderen elk een werkblaadje met eenvoudige sommen. Sommigen kunnen deze heel snel en correct invullen, anderen tellen met potloden, anderen schrijven streepjes neer en nog anderen weten totaal niet hoe of waar ze moeten beginnen. De ergo zal hier dus duidelijk een meerwaarde kunnen betekenen! Net voor de lunch houden de kids een korte sketch waar we eigenlijk niet veel van begrepen. De jongens maakten ook een piramide en andere stoere stuff. De meisje deden enkele majorette trucjes. 't Was wel amusant. Tijdens de middag gaan we opnieuw eten aan een riviertje wat verderop. Rustig, mooie natuur, relaxen. In de namiddag gaan we verder met schilderen. De kids vinden het heel tof! De verf slaat echt aan. Het valt op dat er velen mooi kunnen tekenen/schilderen. Mooie schilderijtjes van giraffen, auto's, huizen, bomen, bloemen, olifanten, … komen te voorschijn! 't Was een indrukwekkende namiddag. In de vooravond gaan we nog naar de markt en kopen we tomaten, komkommer, mango's, advocado en brood. We keren terug naar het guesthouse en eten een vieruurtje. We bereiden voor voor morgen en eten nog wat.


Dag 9 – vrijdag 13 februari
De laatste dag van de eerste week zette zich in met heel veel regen. Terwijl we ’s nachts wakker werden en de regen hoorden dachten we nog: alles wat er nu uitvalt moet er morgen niet meer uitvallen, maar er was nog meer dan genoeg voor overdag. Verstopt in onze regenjas gingen we richting weeshuis. In het weeshuis aangekomen begonnen we elk aan onze ‘individuele’ therapiesessie. Elk hadden we drie of vier kindjes (diegene die het minst goed op onze test van donderdag gescoord hadden). 11 van de 27 kindjes uit de voormiddag hadden heel veel problemen met het maken van eenvoudige sommetjes tot twintig, eenvoudige delingen en vermenigvuldigen. Elk met onze eigen aanpak probeerden we de kindjes enkele trucjes en methodes aan te leren hoe het makkelijker zou gaan. De drie/ vier kindjes die we elk hadden waren eigenlijk nog te veel om hen goed te kunnen begeleiden. De overige kinderen die geen problemen hadden met wiskunde kwamen ook binnen en buiten en fluisterden antwoorden in. Na anderhalf uurtje oefenen (wat meer dan genoeg aandacht van de kindjes vroeg), speelden we nog enkele groepsspelletjes. In de namiddag focusten we ons ook op samen leren spelen. Door het overlijden van een van de leerkrachten hadden we in de namiddag al de kindjes, vandaar een meer algemene aanpak zodat vele kindjes bijleerden. Om drie uur mochten de kinderen naar huis gaan. Na een nabespreking met kenny over onze doelstelling van de week en of we ze al dan niet bereikt hadden keerden we ook richting thuis.Vandaag zouden we samen met Mr. Mwansa nog een gesprek hebben over het naar beneden krijgen van de prijs van onze guesthouse. Eergisteren in het weeshuis vielen onze ogen op een zak met 'tasty chicken, soja pieces' op. We waren meteen verkocht. Iets dat naar 'chicken' smaakte zou er zeker in geraken! Vandaag gingen we naar de winkel van Mr. Mwansa en vroegen hem of hij deze ook had. Hij raadde ons echter iets anders aan, iets gelijkaardigs maar volgens hem nog lekkerder! We konden niet weerstaan en kochten twee zakjes... We kwamen er echter bedrogen uit. Chicken smaakten we al helemaal niet, en lekker zag het er ook niet uit. We maakten het samen klaar met wat rijst. Gelukkig dat de rijst met mayonnaise en chilisaus ons wat kan bekoren... de overschot aan smaakloze, bruine, papperige, steakgekruide rubberachtige brokjes lieten we over aan de vrouw die hier in het guesthouse woont. 't Zal haar meer smaken dan ons. Straks maken we nog een boodschappenlijstje op. We gaan morgen naar Mkushi, 2 uurtjes hier vandaag, naar een grote supermarkt. We hebben nood aan Europees achtig eten, vlees, broodsmeersels, choco, jam, koekjes, iets Marsachtigs, iets lekkers! Kenny raadde ons dit aan. We zouden eerst naar Kawbé gaan, maar Kenny zei dat het dan moeilijk voor ons ging zijn om terug te keren naar huis. Moge we ginds een reuzesupermarkt bezoeken! We kijken er al naar uit. Food, here we comeee!!!!!