Welcome in the rain season

Haajdiehooww Belgenvriendjes!

Van Bianca:
Eindelijk een eerste blog-berichtje van mij.. Eerst en vooral wil ik de mensjes bedanken voor hun briefjes.
@ Fredo: 't was weer te denken da gij der iets ging tussen steken hé :D Shame on you! En die filet du canard, mmm, 'k heb er nu al zin in.
@ uufdie: mmmmm, parfum (a), en die lippenstift: zijn daar foto's van? :D
@ Croli: whiiiii, shortje!!! En mooi zakje van de h&m... het doet nu dienst als portemonné voor onze pot.
@ kipje: Reserveer maar al een pita voor mij als ik terugkom (a)
@ Nickita banana: mooie foto!! :) Hij staat al op de frigo :p
@ mama en papa: ben nog niet zeker of ik allen terugkom hoor (a) Kheb hier al veel coolerds gezien!

Van Marjan:
@ Tom: :) mis je! Veel succes met het leren rijden ;) Heb je de 2 kleine briefjes al gevonden? -xxx-
@ mama en papa: plan Nepal maar tot in de puntjes!
@ Mussie: moehahahahhahaha ti*s ;)!, hopelijk was jullie reis plezant!

Van Liesbeth:
Liesbeth haar verhaal is te volgen op http://liesbethdeferme.waarbenjij.nu


Ohja, ook heel belangrijk: voor alle brieven, postpaketten vol lekkers, zonnemelk en aftersun (mama en papa), dit is het adres:

Bianca Cuppens ofwel Marjan De Bruyne ofwel Liesbeth Deferme
c/o Abraham K. Mahlo
Serenje District Health office
P.O. Box 850095
Serenje
ZAMBIA

En onze nieuwe nummers zijn:
+260955250594 Bianca
+260955250593 Liesbeth
+260955250596 Marjan
Hier kan normaal gezien naar gebeld en gesmst worden. avonturen...

Dag 1 – donderdag 5 februari
' t Was een lange vlucht. Vier maal landen en opstijgen! Brussel – Frankfurt – Ethiopië – Malawi – Lusaka. Alles is vlot verlopen. Halleloeja! Geen gekots, geen misselijkheid. Waar gaan we dat schrijven! Onze bagage vonden we redelijk snel terug op de transportband. Wat een wonder. De taxi wachtte ons op aan de luchthaven, alles was goed geregeld. Het guesthouse waar we de eerste 2 nachten verblijven is goed. Vriendelijk personeel, rustige buurt. We zitten in het rijke deel van Lusaka, proper en kalm. Onze hut kan je vergelijken met een tuinhuisje... golfplaten dak, omgeven met bamboe. 't Is wel degelijk. Het houdt goed tegen de regen en de wind. En die is er.... Waar is die afrikaanse zon????

Dag 2 – vrijdag 6 februari
We staan op met een zonnetje! De tweede dag hebben we een rondleiding gekregen van een 23jarige engineering student, Kelvin. Sympathieke maar verlegen jongen. Hij ging met ons muggennetten kopen en toonde ons de cinéma, internetcafé, … Hij ging ook met ons de bustickets kopen voor de trip naar Serenje op een ongelofelijk drukke busplaats waar we onmiddellijk aangeklampt werden. Direct kwam een massa Zambianen naar ons! “We like white girls like you” “I want to mary you”. Voor de rest is vonden we het nog redelijk doenbaar qua drukte in Lusaka. Niet de drukke hoofdstad die we verwacht hadden. Achteraf gaan we nog zonder Kelvin op stap. We vinden een internetcafé en een marktje met prachtige houtwerken en fruitstalletjes. Ze verkopen ook gedroogde visjes en champions... met zeer veel vliegjes op :). We krijgen een deel van Lusaka te zien dat minder rijk is en krijgen ook voor het eerst te maken met bedelende kindjes. Moeilijk, maar we troosten ons met het idee dat we hier zijn om iets te doen voor hen, al was het dan op onze eigenste manier!
We zijn allemaal goed verbrand en gebruiken volop de aftersun, als de zon schijnt, schijnt ze goed!
We kruipen vroeg in ons bedje en muskietennet en luisteren naar de regen die weergekeerd is!

Dag 3 – zaterdag 7 februari
Vandaag een rustige dag. Het is onze laatste dag hier in het guesthouse. Om half 10 worden we gevraagd om de hut te verlaten. We zoeken dan maar een plaatsje buiten, onder het afdak. Het begint al weer te regenen, en goed. Maar ze wordt gevolgd door wat zonneschijn. Om 14u vertrekken we naar de bus. Om 16u vertrekt onze bus.
Het was weer een hectische bedoening op het intercity busplekje, onze bagage was zeer onhandig en belande al op de verkeerde bus, … Uiteindelijk kregen we hulp van een vriendelijke Zambiaan die ons naar de juiste bus leidde en het bushokje (matrassen en kapotte stoelen en veel vliegen ;) ) Hier wachten we nog een half uurtje tot onze bus toekomt. We leren Alexandro kennen die ons helpt met de bagage en vele grapjes maakt! We hopen er op dat hij dezelfde bus moet hebben, spijtig genoeg neemt hij een andere, we staan er weer alleen voor...
Aan de bus geraakt onze bagage snel op de bus, en proberen ze ons veel centjes (105000 kwacha) per zak te doen betalen voor de bagage! We hebben al snel door dat we de enigste zijn die zouden moeten betalen en weigeren dan ook volledig. Er volgen een paar heftige discussies. Opeens staat Kelvin (van gisteren) bij ons aan de bus, hij was bezorgd en wou zeker weten of we wel op de juiste bus zaten! We waren zeer blij hem te zien! Hij verzekerde ons dat we niet moesten betalen... Uiteindelijk als het weer begint te regenen mogen we ook op de bus opstappen... Hier begint het spel opnieuw, we moeten betalen voor onze bagage...We houden voet bij stuk en voeren vele discussies, uiteindelijk zijn we het zo beu dat we ze 50000 kwacha geven voor al onze zakken, ze vallen ons niet meer lastig...
Veel centjes kwijt voor niets dus, maar al blij dat we niet alles betaald hebben.
De rit is mooi, we rijden 6 uurtjes met deze bus naar Serenje... Prachtige landschappen en een mooie zonsondergang! En een overvolle bus vol starende Zambianen... We wouden dat we minder konden opvallen, maar ons velletje is daar veel te bleek voor!
Na enkele uren (na donker) worden we lastiggevallen door een onbekend wezen dat op Marjan haar rug springt, Liesbeth zag het daarna wegvliegen... We konden niet goed zien wat het was :aapje? vliegende tarantulla? Vleermuis...? Het beestje komt nog een paar keer terug, een wandelingetje over de ruit en de voeten van Bianca en Liesbeth, … Pas als we uitstappen zijn we zeker dat het een vleermuis is, we zien ze rustig ronddartellen in de bus en andere mensen lastig vallen! Eindelijk kunnen we uitstappen! 0F allesinds uit de bus kruipen die overbevolkt is met al onze bagage! Het is nu kwart na 10 's avonds en kenny en mr. Mwansa (directeur van het weeshuis) staan op ons te wachten... Ze brengen ons met hun auto naar het Kashelela guesthouse waar we een sjieke kamer krijgen met 2 dubbelbedden, een zitruimte en badkamer! Zoveel luxe hadden we niet verwacht! Maar we zijn blij dat we in bed kunnen kruipen en ons kunnen verfrissen.... We kruipen onder het muskietennet en er is alweer een dagje gepasseerd!

Dag 4 – zondag 8 februari
Zoals bij ons in België is het ook hier een rustdag. De kinderen hoeven niet naar de school, de meeste mensen werken niet. De bevolking gaat naar de kerk. Het belooft voor ons een spannende dag te worden want Kenny -de 24jarige Zambiaan die ook in ZOA werkt en ons hoofdzakelijk zal begeleiden- zal ons in de namiddag een tour door Serenje geven. We worden wakker rond 8u30. Aangezien we gisteren laat zijn aangekomen in deze buurt hebben we nog niet echt de kans gehad om de boel te verkennen. We besluiten dus om op verkenning te gaan. We volgen de richting van de mensen en vragen wat later aan enkele jongens of er in de buurt een marktje was. Hun engels is niet zo denderend maar we begrijpen hen. Ze wijzen ons de weg... 15 minuutjes later komen we aan op de plaatselijke markt. Deze is er elke dag van 6u tot 18u. De kraampjes verkopen meestal dezelfde waren: rijst, Nshima, tomaten, paprika's, gedroogde vissen en maden, … Fruit hebben we niet echt zien liggen. Al gauw verwelkomt een vrouw ons: 'Hellow Sistah's!'. Ze vraagt vanwaar we komen en waar we naar op zoek zijn. Ze is heel dankbaar dat we hier als vrijwilliger zijn. We beslissen om wat tomaten van haar te kopen en ze geeft er ons enkele kleine sjalotjes gratis bij. Verder kopen we nog rijst, paprika en wat water. De mensen zijn hier wel vriendelijk. Veel socialer als de Zambianen in Lusaka! Wat een verschil! Geen aandringende mannen, geen boze gezichten, geen drukte. De kindjes zwaaien wanneer we passeren of achtervolgen ons al lachend. 't Is echt tof. Het Afrika zoals we ons hadden voorgesteld. Met onze boodschappen keren we weer terug naar onze kamer en we vragen of het OK is voor de kok om zelf onze maaltijden te mogen bereiden. Hij ziet er geen hinder in en vraagt enkel een kleine vergoeding voor de elektriciteit. Kenny belt dat hij om 13u30 naar ons toe zal komen dus spelen we nog een spelletje Bonanza en Jungle speed om de tijd te doden. Wat later komt Kenny aangestrompeld. Hij leidt ons naar zijn huis. Klein, gezellig, typisch Afrikaans. Luide reggae muziek, heel veel sfeer. Wat later gaan we fruit kopen verderop waar de bus ons gisteren heeft afgezet. De natuur is hier heel mooi! Zoveel groen, bloemen, bomen, struiken! Kenny laat ons kennis maken met de kleine Afrikaanse zandweggetjes. Hij vertelt ons wat over zijn jeugd, over zijn school, over zijn familie, over Serenje en Lusaka. Het is toffe en sociale kerel! Hij zorgt ervoor dat we ons echt gaan thuis voelen hier in het verre mooie Afrika. Wat later neemt Kenny ons terug mee naar zijn huisje waar hij ons wat laat rusten. Hij zet heel hard de muziek aan en we kijken wat tv. Hij stelt ook voor om het typisch Zambiaanse voedsel klaar te maken samen met ons, Nshima (meelachtig) en chiwawa (bladeren van pompoenplant). We keren terug naar ons guesthouse en maken de voorbereidingen voor onze maaltijd. 2 plaatselijke vrouwen kijken ons wat op de vingers en moeten heel vaak lachen. 't Is alsof we er niet veel goed van te weeg brengen. De kookkunsten zijn hier toch wat anders... andere manier van roeren, snijden. Maar we trekken onze plan! Het eindresultaat mag er zijn. 't Is heel lekker. De chiwawa kan je vergelijken met spinazie en de chima met smoel. Je mag er wel niet veel van eten want 't is heel zwaar. Later op de avond komt Mr. Mwansa (directeur van het weeshuis) nog eens langs. Hij overloopt onze plannen voor de komende weken. 't Wordt tof. 't Is een lange dag geweest, rond 19u trekken we naar onze kamer om te nixen en alles tot ons te laten komen.

Dag 6 – dinsdag 10 februari
Rond 8u komt Kenny ons halen in het guesthouse. Voor we naar het weeshuis gaan passeren we eerst nog even de markt om onze lege flesjes frisdrank terug te brengen en wat brood te kopen. Vervolgens zetten we onze tocht verder. 't Is toch wel wat langer dan die '20minute walk' zoals Kenny ons vertelde. We doen er ongeveer 40 min over. De kinderen zijn opnieuw heel enthousiast wanneer we aankomen. We starten met wat kringspelletjes. Na een halfuurtje beginnen we met de meer ergo-achtige activiteiten. We laten de kinderen tekeningen inkleuren, vervolgens moeten ze er puzzels van maken en deze ook proberen te leggen. De één is er al wat beter in dan de andere. Ook Kenny slaagde erin om een gelijkaardige puzzel van gisteren nu in slechts 40 minuten te maken... Hij maakt vorderingen! De kinderen kleuren en puzzelen graag. 't Is eens wat anders dan met de bal spelen of de speeltuin. Tijdens de middag gaan we allen, met Kenny aan een riviertje picknicken wat verderop. Verfrissend. Vele schoolkinderen moeten de rivier oversteken. Ze doen eerst hun schoenen en kousen uit, stappen door het water en doen ze daarna terug aan. Het water zal hoger staan dan anders want velen zijn verrast wanneer ze de rivier zien. We eten wat boterhammen met aardbeienconfituur en een mango. Het ziet er naar uit dat het vandaag niet zo'n zonnige dag zal worden. Rond half één keren we terug naar de kinderen. We delen opnieuw wat ballonen uit. 't Is echt grappig om te zien hoe die kinderen er zo gefascineerd mee kunnen spelen! Ondertussen begint het fel te regenen. Verder doen we ook wat spelletjes rond de kleuren. Hilarisch... alles wordt 'verbembast': “olangly (orange), gleeny (green), ledy (red), blacky (black), pinky (pink)”. De kinderen kunnen het redelijk goed. Wat later doen we een wedstrijdje rekenen. Dit lukt minder vlot. Al snel kan je het onderscheid maken tussen de minder slimme kinderen en de knappe bollen. De meeste rekenen op hun handen. Wanneer het boven de 10 gaat halen ze hun tenen er zelf bij. We sluiten af met een spel waarbij de persoon in het midden van de cirkel geblinddoekt wordt en iemand moet zoeken door de tast. De kindjes hebben heel veel plezier. In de namiddag verlaten we het weeshuis en gaan opnieuw richting markt. We kopen er tomaten, mayonnaise (mjammie!!), chilisaus, herlaadkaarten, grote bladeren papier voor de kinderen, melk en vis in blik. We verplichten onszelf om deze avond eindelijk nog eens warm te eten.